- ipəyatmaz
- sif. və is. Heç bir üsul və qaydaya, nizam və intizama uyuşmayan, heç bir nəsihət və söz qəbul etməyən (adam), tərs (adam).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ipəyatmaz
Look at other dictionaries:
ana — is. 1. Övladı olan qadın. Ana məhəbbəti. Mehriban ana. Bütün qədim şairlər analarının südü ilə yoğrulmuş dildə yazırdılar. – Anasına bax, qızını al. (Məsəl). <Zeynəb:> Eh, Dilrüba, sən özün də ana olacaqsan. M. S. O.. Gəlinin sözləri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərdli — sif. 1. Dərdi, kədəri olan. Mehriban dərdli başını məzlumanə bir tərzdə qaldırıb yaşı yanaqlarına doğru axan gözləri ilə baxdıqda Səlimi gördü. S. H.. Bizim dərdli Rəna, bir də ki Əsmət; Gəldi aparmağa nakam Güləri. M. R.. // Hüzn gətirən; həzin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hali — is. <ər.> Bir hadisə, iş haqqında məlumatı, xəbəri olan; xəbərdar, agah. Haliyəm ellərin mən cümləsindən; Gecə yatmaz bir birinin bəhsindən. A. Ə.. Hali etmək – xəbərdar etmək, agah etmək, məlumat vermək, bildirmək. Yolda kəndlilər Nəbini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heç — z. <fars.> 1. Qətiyyən, əsla, bilmərrə, büsbütün. Bu barədə heç təsəvvürüm yoxdur. Bu hadisədən heç xəbərim yoxdur. Heç başa düşmədim ki, nə deyir. Onu heç sayan yoxdur. – <Məşədi İbad:> Heç başa düşmürəm ki, bu nə işdir? Ü. H.. Babam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ip — is. 1. Uzun pambıq, kətan, yun və s. liflərindən eşilib hazırlanan və əsasən bağ kimi işlədilən məmul. İplə bağlamaq. Tayları iplə sarımaq. – <Ağa:> Gördüm yeşiyin ipi qırılıb. Molla Nəbiqulu yeşiklə bərabər ağacdan uçub, düşüb Qasımın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ipəyatma(ma)zlıq — is. İpəyatmaz adamın hal və keyfiyyəti; tərslik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
maral — is. zool. Buynuzları budaq kimi şaxələnən, gövşəyən haçadırnaqlı heyvan. Şimal maralı. Xallı maral. – Sürü üstündə çobanlar yatmaz qorxumdan; Çöldə heyvan, ya maral vaz atamaz qorxumdan. A. S.. // Təşbehlərdə «gözəl» mənasında. Ovçusu olmuşam… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
soyuqqanlı — sif. və zərf 1. Hər cür şəraitdə özünü sakit, səbirli, təmkinli, dözümlü apara bilən. Soyuqqanlı olmaq. – Çox mülayim və soyuqqanlı danışan İmran kişinin hər sözü <Hümmətəlinin> ortasından qılınc kimi keçirdi. M. Hüs.. Bayraqcıqlarla tülkü… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vaz — 1. is. Baramaçılıqda: kələfcə şəklində sarınan incə yalınqat ipək teli. 2. vaz keçmək – əl çəkmək, fikrindən daşınmaq. Öz fikrindən, niyyətindən vaz keçmək. – Axırda mülahizələr yürütməkdən vaz keçərək sükuta daldım. Ç.. <Sərdar Rəşid:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
